Fizjoterapia estetyczna po zabiegach chirurgii plastycznej i nie tylko!
Zadzwoń
Napisz wiadomość
Kolorowe plastry do kinesiotapingu można dziś spotkać w każdej z placówek fizjoterapeutycznych. Ich zastosowanie ma miejsce w praktycznie każdej dyscyplinie sportowej, jak również przy zwykłych bólach przeciążeniowych, nagłych urazach, czy… w fizjoterapii estetycznej. Jaką rolę pełnią plastry i skąd wzięła się ich popularność? Zapraszam do przeczytania artykułu.
Historia plastrowania dynamicznego, popularnie zwanego kinesiotapingiem, nie jest zbyt odległa. W latach 70’tych japoński chiropraktyk Kenso Kase, obserwując prace mięśni i stawów, stworzył specjalne bawełniane plastry, które poprzez konkretną metodę aplikacji wspomagają, stabilizują, lub odciążają struktury, na które mają oddziaływać. Taśmy pokryte są hipoalergicznym klejem akrylowym aktywującym się pod wpływem ciepła wytwarzanego poprzez energiczne pocieranie naklejonego materiału. Klej jest nanoszony na plaster faliście, a fale mają za zadanie imitować przebieg ludzkich linii papilarnych. Tape’y posiadają zdolność do rozciągania wzdłuż aż do ok. 130% swojej długości . W przeciwieństwie do zwykłych taśm stabilizacyjnych, czy bandaży aptecznych, są tak zaprojektowane, aby imitować ludzką skórę w funkcji. Podobnie jak skóra, mają podobną grubość i rozciągliwość, a przede wszystkim są tak zaprojektowane, że podczas ruchu mogą powrócić do długości spoczynkowej (dlatego wspomagają ruch, a pacjent nawet nie czuje, że ma nałożoną aplikację). Plastry najczęściej utrzymują się na skórze ok. 5-7 dni. W 1995 roku Amerykańskie Krajowe Stowarzyszenie Trenerów Sportowych uznało kinesiotaping jako metodę, która skutecznie uzupełnia stosowane w sporcie zabiegi lecznicze. W Polsce początek stosowania kinesiotapingu określa się na początek XXI wieku.
Działanie kinesiotapingu oparte jest na normalizowaniu napięcia mięśniowego w miejscu aplikacji taśmy. Taśma naklejona w miejscu urazu stymuluje mechanoreceptory (receptory skórne odbierające bodźce mechaniczne) i jednocześnie wpływa na przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, lub nerwowo-powięziowe. Dzięki temu, że skóra pod taśmą jest delikatnie rozciągana, zyskujemy przestrzeń pomiędzy skórą właściwą, a powięzią. Zwiększany jest przepływ krwi i chłonki, co bardzo dobrze wpływa na regenerację tkanek w miejscach zmienionych chorobowo. Dodatkowa przestrzeń w tkance podskórnej zwiększa również zakres ruchu i siłę w mięśniach. Ponadto, redukuje zastoje limfatyczne, działa przeciwbólowo, a przy pomocy specjalnych technik naklejania może stabilizować i korygować położenie struktur ciała w przestrzeni organizmu.
Ciekawym zastosowaniem plastrów do kinesiotapingu jest ich aplikacja na blizny pooperacyjne. Skóra jest lekko podniesiona i ściągnięta, co wspomaga mikrokrążenie i szybszą regenerację. Taśmy dzięki swoim właściwościom działają uelastyczniająco przez cały czas ich noszenia, co jest świetnym uzupełnieniem fizjoterapii w gabinecie.
Sposób naklejenia taśm powinien być zawsze poprzedzony dokładną diagnozą i badaniem pacjenta. Pamiętajmy, że ten sam plaster, zależnie od sposobu naklejenia, może powodować znacząco różne efekty końcowe – od wspomagania ruchu do stabilizacji danej struktury. Umiejętność postawienia prawidłowej diagnozy jest więc kluczowa do wybrania konkretnej metody aplikacji.
mgr Artur Urbanik
wraz zespołem Fizjoterapii Estetycznej