Jak wygląda manualna terapia blizn pooperacyjnych?
Trwałą pamiątką po operacji lub zabiegu chirurgicznym jest blizna. Mówiąc o bliźnie, zwykle mamy na myśli uszkodzoną zewnętrzną tkankę, która gojąc się, pozostawia nieestetyczny ślad. Tymczasem temat ten jest znacznie głębszy i bardziej złożony, bowiem prócz zmiany wyglądu zewnętrznego, zwykle dochodzi także do upośledzenia ruchomości tkanek podskórnych. Nierzadko wiąże się to z wystąpieniem dolegliwości bólowych, swędzeniem, a niekiedy także z powstaniem zrostów czy bliznowców. Chcąc tego uniknąć, stosuje się manualną terapię blizn pooperacyjnych. Manualna terapia blizn pooperacyjnych to działania wykorzystujące techniki z zakresu fizjoterapii, których celem jest złagodzenie bólu oraz poprawa funkcjonowania skóry i tkanek w poszczególnych ich warstwach – przede wszystkim zwiększenie jej ruchomości oraz „odklejenie” od innych tkanek. Składają się na nią przede wszystkim różnorodne, manualne masaże blizn – rolowanie, ucisk, klepanie, szczypanie - dostosowywane do ich rodzaju, wielkości i stopnia zaawansowania, ale również drenaż limfatyczny czy automobilizacja blizny. Czas trwania zabiegu zależny jest od indywidualnych potrzeb każdego pacjenta.
Jak przygotować się do zabiegu?
Zabieg nie wymaga od Pacjenta specjalnego przygotowania. W niektórych przypadkach przed zabiegiem zaleca się stosowanie odpowiednich maści, natomiast zalecenia te wydawane są podczas konsultacji wstępnej.
Jakie są wskazania do zbiegu?
Głównym wskazaniem do zabiegu jest poprawa jakości skóry i tkanek w obrębie blizny, szczególnie gdy po całkowitym wygojeniu blizny pacjent odczuwa ból, swędzenie, pieczenie, mrowienie, ciągnięcie oraz dyskomfort utrudniający mu normalne funkcjonowanie.